ماده 1- اصطلاحات زير در معاني مربوط به كار مي‌روند:

«دفتر مهندسي»: هر گونه محل انجام خدمات مهندسي ساختمان كه طبق ماده (9) آيين‌نامه اجرايي قانون نظام مهندسي و كنترل ساختمان مجوز فعاليت دريافت نموده باشد.

«شخص حقيقي»: مهندسان داراي پروانه اشتغال به كار مهندسي ، كاردانهاي فني و معماران تجربي داراي پروانه اشتغال بكار كارداني يا تجربي مي‌باشند.

«شخص حقوقي»: شركت، موسسه، سازمان و نهاد عمومي يا خصوصي كه براي انجام خدمات مهندسي، داراي پروانه اشتغال بكار مهندسي شخص حقوقي معتبر از وزارت مسكن و شهرسازي باشد.

فصل دوم ـ مقررات ملّي ساختمان

ماده 2ـ مقررات ملّي ساختمان، مجموعه اصول و قواعد فني و ترتيب كنترل اجراي آنهاست كه بايد در طراحي، محاسبه، اجرا، بهره‌برداري و نگهداري ساختمانها در جهت تأمين ايمني، بهداشت، بهره‌دهي مناسب، آسايش، صرفه اقتصادي، حفاظت محيط‌زيست و صرفه‌جويي در مصرف انرژي و حفظ سرمايه‌هاي ملّي رعايت شود.

ماده 3 ـ مقررات ملّي ساختمان داراي اصول مشترك و يكسان لازم‌الاجرا در سراسر كشور است و بر هرگونه عمليات ساختماني نظير تخريب، احداث بنا، تغيير در كاربري بناي موجود، توسعه بنا، تعميراساسي و تقويت بنا حاكم مي‌باشد.

ماده 4 ـ مقررات ملّي ساختمان به عنوان تنها مرجع فني و اصل حاكم در تشخيص صحت طراحي، محاسبه، اجرا، بهره‌برداري و نگهداري ساختمانها اعم از مسكوني، اداري، تجاري، عمومي، آموزشي، بهداشتي و نظاير آن است.

تبصره: در مباحثي كه مقررات ملّي ساختمان تدوين نگرديده باشد، تا زمان تصويب، منابع معتبر(به طور ترجيحي منتشر شده توسط مراجع ملّي ذي‌ربط) ملاك عمل خواهند بود.

«دفتر امور مقررات ملّي ساختمان»