فرآیند هیدراتاسیون سبب افزایش دماي بتن تازه می شود. در بتن حجیم به واسطه ابعاد بزرگ و هدایت گرمایی ضعیف این دمای تولید شده پس از رسیدن به مقدار حداکثر به کندی شروع به پایین آمدن می کند. از طرفی توده بتن حجیم در طول زمان سخت شدن در معرض دماهای محیطی مختلفی قرار می گیرد که باعث می شود سطح خارجی زودتر از هسته داخلی سرد شود. این اختلاف درجه (گرادیان) در نهايت مي‌تواند موجب بروز ترک در بتن شود]1و2.[ يکي از راههاي جلوگيري از بروز ترک‌هاي حرارتي در بتن محدود سازي حرارت‌زايي بتن است.
در نوشتار حاصل سعی شده با آناليز حرارتي بتن حجيم سرريز و نيز تحلیل نتایج آماری مقاومت نمونه های بتنی طرح اختلاط T171 در پروژه سد گتوند علیا، با کم کردن بخشی از سیمان مصرفی در این طرح اختلاط مقدار حرارت زايي بتن را کم کرد تا بتوان بتن را با دماي اوليه بالاتري توليد نمود و به اين ترتيب ارتفاع ليفت‌هاي بتن ريزي را افزايش داد (ضمن آنکه خطر بروز ترک‌هاي حرارتي نيز کاهش مي‌يابد). از طرفي در راستاي مهندسي ارزش، با توليد بتن با عيار سيمان پايين‌تر ضمن نزدیک تر کردن متوسط مقاومت نمونه ها به حد مورد نیاز طرح، در مصرف سیمان که شالوده کارهای عمرانی می باشد نيز صرفه جویی مناسبی انجام مي‌شود.
